تدوین استراتژی صنعت پتروشیمی در ایران همواره یکی از موضوعات کلیدی در میان کارشناسان و سیاستگذاران بوده است، زیرا این صنعت نهتنها یکی از بخشهای پیشران اقتصادی کشور محسوب میشود، بلکه نقشی تعیینکننده در افزایش ارزش افزوده منابع هیدروکربوری دارد. توسعه متوازن این صنعت به این معناست که گسترش آن نباید صرفا بر افزایش ظرفیت تولید متمرکز باشد، بلکه باید به توزیع جغرافیایی مناسب، تکمیل زنجیره ارزش، تامین مواد اولیه پایدار و توسعه بازارهای داخلی و صادراتی نیز توجه شود.