شاگرد هندی من آقای سینک مسنتر از سایر دانشجویان و بسیار مودب و با محبت بود. از خانوادهای اشرافی بود و با نهرو، نخست وزیر وقت هند، خویشاوندی داشت و چون قرار بود در تهران خدمت کند، بیش از دیگران درباره زندگی و مردم ایران پرسوجو میکرد. روزی دعوتنامهای برای من آورد، دعوت به ضیافتی به افتخار جواهر لعل نهرو، نخست وزیر هند.