مثل دیروز که یکباره خبری میبینی که هیچ انتظارش را نداری : «بیژن اشتری عصر ۱۸ خرداد ۱۴۰۴ در سن ۶۴ سالگی در منزل خود درگذشت.» شنیده بودم که چندی است احوال خوبی ندارد، اما وقتی می دیدم پرکار و پرشور مینویسد و ترجمه می کند، خوشحال بودم که بر بیماری غلبه کرده: این بار هم عشق و دانستگی بر بیماری و درد پیروز شده… اما چه خوش خیال بودیم. کمتر قصه عاشقانه ای است که پایان خوشی داشته باشد!