نام این خیابان از یکی از درخشانترین چهرههای شعر عرب و نماد غرور ملی عراق گرفته شده: ابو طیب المتنبی. شاعری که در قرن دهم میلادی زندگی میکرد. چنان مسلط به استعارهها و تصاویر بود که بسیاری او را «شکسپیر اعراب» میدانند. او، که نامش به معنای «شاعر خودخوانده» است، در دشتهای بادیه، میان مردمان صحرا، زبان و بینش را آموخت و با قصاید پرشکوه خود، جاودانه شده است.