خراسان/ تخصصگرایی و مصرفگرایی، انسان امروزی را به موجودی تکبُعدی تبدیل کرده است؛ چه راهی برای فرار از این دام وجود دارد؟ آیا فقط کار، تفریح و تخصص برای زندگی کافی است؟ چرا انسان مدرن بیشتر شبیه به ماشینی عمل میکند که دستورها را اجرا میکند؟ فواید چند ساحتی بودن چیست؟ در جهانی که فناوری، مصرفگرا