ققنوس‌وار، از دل خاکستر

در فراز و فرود تاریخ، ملتی می‌ماند که خویشتن خویش را می‌شناسد که می‌داند از کجا برخاسته و به کجا باید برود. ملتی که در میانه آتش و آهن، خنیاگر حماسه‌ خویش باشد؛ اگر دشمن تیری بیندازد، او نیز بیرقی برافرازد؛ اگر زمانه تنگ آید، افق را فراخ‌تر بخواند و ما ایرانیان وارثان آن ملتیم و ریشه این امت!