فاطمه برزویی: از همان سپیدهدم راه افتادهام سمت بهشت زهرا. آمدهام که در این لحظه سنگین تاریخ، ردپایی بگذارم؛ قلمی بزنم و صدایم را به گوش بقیه برسانم. باید بنویسم از جنایتهایی که سایه سیاهشان بر کشورم افتاده، باید روایت کنم از آن بغض غمگینی که دلها را در هم شکسته. تا فردا روز مبادا، جای جلاد و شهید عوض نشود. چند روزی میگذرد از حمله ناجوانمردانه رژیم غاصب و جنایتکار اسرائیل، به خاک پاک ایران و من حالا وسط سردخانه بهشت زهرا ایستادهام؛ جایی که مرز میان زندگی و مرگ، میان بودن و نبودن، جاییست …