یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

دیدم نگار خود را می‌گشت گرد خانه


دیدم نگار خود را می‌گشت گرد خانه    برداشته ربابی می‌زد یکی ترانه
با زخمه چو آتش می‌زد ترانه خوش    مست و خراب و دلکش از باده مغانه
در پرده عراقی می‌زد به نام ساقی    مقصود باده بودش ساقی بدش بهانه
ساقی ماه رویی در دست او سبویی    از گوشه‌ای درآمد بنهاد در میانه
پر کرد جام اول زان باده مشعل    در آب هیچ دیدی کتش زند زبانه
بر کف نهاده آن را از بهر دلستان را    آنگه بکرد سجده بوسید آستانه
بستد نگار از وی اندرکشید آن می    شد شعله‌ها از آن می بر روی او دوانه
می‌دید حسن خود را می‌گفت چشم بد را    نی بود و نی بیاید چون من در این زمانه


همچنین مشاهده کنید