حقوق کودک

يکى از دلگرم‌کننده‌ترين نشانه‌هاى دوران کنونى توجه عمومى به نيازها و حقوق کودک است. نيازهاى کودکان و وظايف ما در برابر آن در قانون اساسى هست.

- اعلاميه‌ٔ سازمان ملل دربارهٔ حقوق کودک:

سال ۱۹۵۹ خبر از دوران تازه‌اى در بهزيستى کودکان داشت. براى برآوردن نيازهاى ويژهٔ کودکان مجمع عمومى سازمان ملل بيانيهٔ حقوق کودک را تصويب کرد (۲۰ نوامبر ۱۹۵۹). کشور ما هم يکى از امضاءکنندگان آن بيانيه بود. حقوق کودک عبارتند از:

- حق پيشرفت در محيطى امن و مهربان، و در صورت امکان تحت مراقبت و مسؤوليت والدين

- حق برخوردارى از مزاياى تأمين اجتماعي؛ از جمله تغذيه، مسکن و مراقبت پزشکي

- حق آموزش رايگان

- حق داشتن فرصت کافى براى بازى و تفريح

- حق برخوردارى از نام و مليت

- حق برخوردارى از مراقبت‌هاى ويژه در صورت از کارافتادگى (معلول شدن)

- حق اولويت در برخوردارى از حفاظت و چاره‌جوئي، در هنگام بروز بلاها و سوانح

- حق آموزش به‌عنوان عضو سودمند جامعه و پيشرفت سالم و هنجار در شرايطى آزاد و در شأن او

- حق بزرگ شدن با روح شناخت، تحمل، و دوستى با مردم، صلح و برادرى جهاني

- حق برخوردارى از حقوق نامبرده بدون توجه به منشاء نژادي، رنگ پوست، جنس، مذهب، مليت يا طبقهٔ اجتماعي

- روز جهانى کودک:

چهاردهم نوامبر هر سال به‌عنوان روز جهانى کودک در نظر گرفته شده، روز جهانى کودک به وسيلهٔ اتحاديهٔ بين‌المللى بهزيستى کودکان و يونيسف اعلام شد. در سال ۱۹۵۴ مجمع عمومى سازمان ملل طبق يک اعلاميهٔ رسمى روز جهانى کودک را تعيين و مسؤوليت بزرگداشت اين روز جهانى را بر عهده يونيسف گذاشت.

در سال ۱۹۷۹ (سال بين‌المللى کودک) يک سازمان غيردولتى (دفاع بين‌المللى از کودکان) تأسيس شد تا پيشرفت سامان‌مند اقدام بين‌المللى به‌ويژه در جهت ارتقاء و حفاظت از حقوق کودک را تضمين کند.