|
|
ميمون هوشيار مىگويد 'بدى را نبين' . اين حرکت تلاش مغز براى انسداد خيانت و ترديد و دروغى که مشاهده مىکند يا اجتناب از مشاهده چهره شخصى است که به او دروغ مىشود. مردها اغلب چشمهاى خود را بهشدت مىمالند و چنانچه دروغ بزرگ باشد، اغلب نگاه خود را برمىگردانند که معمولاً بهطرف زمين است. زنان يک مالش آرام و کوچک درست زير چشم بهکار مىبرند که دليل آن مىتواند در تربيت آنها باشد که بايد از انجام حرکات صريح اجتناب کنند يا اينکه از خراب کردن آرايش خود جلوگيرى کنند. آنان نيز با تماشاکرد سقف، مانع ديد شنونده مىشوند.
|
|
اصطلاح 'دروغ گفتن از لابهلاى دندانها' بسيار رايج است. اين اصطلاح اشاره به يک دسته علائم دارد که عبارت است از دندانهاى روى هم فشرده و يک لبخند مصنوعي، همرا ه با حرکت مالش چشم و برگردان نگاه. اين حرکت توسط هنرپيشهها براى نشاندادن رياکارى استفاده مىشود، اما در زندگى واقعى بهندرت ديده مىشود.
|
|
|
|
|
|
اين حرکت در واقع تلاشى است از طرف شنونده تا با گذاشتن دست روى گوش يا اطراف آن، مانع ورود کلمات شود يا بهعبارت ديگر 'بدى نشنود' .
|
|
اين مدل پيشرفته بزرگسالان از حرکت 'دستها روى هر دو گوش' است که توسط کودک براى اجتناب از شنيدن سرزنشهاى والدين بهکار مىرود. انواع ديگر علامت مالش گوش عبارتند از ماليدن پشت گوش، جفارى انگشت (که نوک انگشت در داخل گوش به عقب و جلو پيچ مىخورد)، کشيدن نرمه گوش يا خم کردن تمامى گوش به سمت جلو بهصورتى که سوراخ گوش پنهان بماند. اين حرکت آخر نشانه اين است که شخص به حد کافى شنيده و يا اينکه مايل به صحبت کردن است.
|
|
|
|
|
| کشيدن يا صاف کردن يقه پيراهن
|
|
دزموندموريس اظهار نمود که تحقيق در زمينه حرکات مورد استفاده افرادى که دروغ مىگويند، نشان داده که دروغگوئى باعث ايجاد حس خارش در بافتهاى ظريف صورت و گردن مىشود که براى ارضاء آن نياز به خارش يا مالش احساس مىگردد.
|
|
بهنظر مىرسد که اين يک توضيح مناسب براى استفاده بعضى از مردم از حرکت 'کشيدن يقه پيراهن' هنگامىکه دروغ مىگويند و حدس مىزنند که اين دروغ آشکار شده، مىباشد. اين مورد تقريباً شباهت دارد به هنگامى که آدم متقلب احساس مىکند شما به دروغگوئى او شک کردهايد و دروغ موجب تشکيل قطرهاى عرق روى گردن مىشود. اين حرکت همچنين هنگامىکه فردى احساس عصبانيت يا ناراحتى مىکند و در تلاش خود براى ورود و گردش هواى خنک به اطراف گردن دارد که يقه پيراهن خود را بکشد، استفاده مىشود. زمانىکه بهکارگيرى اين حرکت را توسط شخصى مشاهده مىکنيد، پرسيدن سؤالى مانند، 'خواهش مىکنم تکرار کنيد' يا 'آيا مىتوانيد واضحتر بگوئيد؟' مىتواند باعث لورفتن دروغى احتمالى شود.
|
|
|
|
|
|
در اين مورد، انگشت اشاره دستِ نوشتن، زير نرمه گوش را مىخاراند يا حتى شايد کنار گردن را بخاراند. مشاهدات از اين حرکت نکته جالبى را نشان داده است: شخص حدود ۵ مرتبه به خارش مىپردازد. بهندرت تعداد خارشها کمتر يا بيشتر از ۵ مرتبه است. اين حرکت نشانه ترديد و عدم اطمينان است و نمايانگر شخصى است که مىگويد: 'مطمئن نيستم که موافق باشم' .
|
|
هنگامىکه کلام با اين حرکت در تضاد است، بسيار جلب توجه مىکند، بهعنوان مثال وقتىکه شخص چيزى مانند اين را مىگويد، 'من مىتوانم احساسات شما را درک کنم' .
|
|
|
|
|
|
توضيح موريس براى استفاده از اين حرکت اين است: شخصى که تحت فشار قرار گرفته، انگشتان خود را در دهان قرار مىدهد و اين يک تلاش ناخودآگاه است توسط فرد براى برگشتن به امنيت دوران کودکى تغذيه از پستان مادر.
|
|
کودک خردسال مکيدن انگشت شست را جايگزين سينه مادر مىکند و در بزرگسالى نه تنها انگشتان خود بلکه وسايل ديگرى مانند سيگار، پيپ، خودکار و امثال آن را به دهان مىگذارد. با اينکه اکثر حرکات 'دست به دهان' نمايانگر دروغگوئى و فريبکارى هستند، حرکت انگشتان در دهان، نشانه ظاهريِ يک نياز درونى به اطمينانيابى است. با ظاهرشدن اين حرکت، بهنظر مناسب مىرسد که به شخص اطمينان خاطر و ضمانت دهيد.
|
|
|
|