روش‌های تشخیص بیماری

بيماران ممکن است با علايم خستگي، بى‌حالي، بزرگى صحال و يرقان مراجعه کنند، ولى در بيشتر آنها تا مدت‌هاى طولانى پس از شروع بيمارى علامتى ظاهر نمى‌شود و بصورت اتفاقى ممکن است اختلال در آزمون‌هاى کبد يا وجود يکى از مارکرهاى HBV در سرولوژى بخصوص HBsAg در هنگام اهداء خون، بيمارى را گوشزد کند. بهترين روش قطعى جهت تشخيص بيمارى انجام سرولوژى براى HBs Ab، HBe Ag، HBc Ab، HBs Ag و درنهايت بررسى HBV-DNA با روش PCR مى‌باشد. انجام بيوپسى کبد در بيماران مبتلا براى بررسى شدت بيمارى و پيش‌آگهى ضرورى است و بايد در تفسير و بررسى آن از تقسيم‌بندى قديمى که هپاتيت مزمن را بصورت فعال (Chronic active) و غيرفعال (Persistent) درجه‌بندى مى‌کرد و موجب گمراهى در معالجه بيمارى بود، استفاده نکنيم، بلکه با روش جديد و بر اساس علت، شدت التهاب و شدت فيبروز کبدي، بيمارى را درجه‌بندى کرده، با روش knodell، مجموعهٔ يافته‌هاى پاتولوژى (Hepatitis Activity Index-HAI) را بصورت عددى (Score) مشخص نمائيم. تشخيص نهائى را براساس تقسيم‌بندى جديد، با ذکر علت هپاتيت مزمن بيان مى‌نمايد.