در هجای علی سه بوسش

پیش ازین گفتم سه بوسش را همی		مردمست آن روسبی زن مردمست
باز از آن فعل بدش گفتم که نه		سگ دمست آن روسبی زن سگ دمست
گوید از سختی ور امیر سرخس		پر خمست آن روسبی زن پر خمست
باز گویم نی که پر خم زن بود		کژدمست آن روسبی زن کژدمست
کفته بادا سرش زیر پای گاو		گندمست آن روسبی زن گندمست