دلم برون شد از غمت غمت زدل برون نشد

دلم برون شد از غمت غمت زدل برون نشد		زبون شدم که بود کو زدست غم زبون نشد؟
به جلوه‌گاه نیکوان که هست جلوه‌ی بلا		کسی درون پرده شد که از بلا برون نشد