تصویرسازی دیجیتالی

اکنون هم تصاوير ساکن و هم تصاوير متحرک را مى‌توان به‌صور گوناگون مانند سرويس‌دهنده‌هاى رايانه‌اى (Server) ديسکت‌هاى نورى (CD-ROM) يا دي.وي.دي. رام (DVD-ROM)ها با تفکيک‌پذيرى بالا، ميانه و پائين ديجيتالى و ذخيره کرد. اين امر مى‌تواند با استفاده از سطوح مختلف تراکم، که فرآيند کم کردن ميزان اطلاعات ديجيتالى در يک تصوير است، صورت گيرد تا بتواند با سهولت بيشترى ذخيره و ارسال شود. تصاوير متحرک را مى‌توان با استفاده از سيستم‌هائى مانند رييل ويديو (Real Video) و کوئيک تايم (Quick Time) با کيفيت شبکه جهانى وب (Web Quality) ديجيتالى نمود، زيرا اگرچه کيفيت تصويرى خيلى بالا نيست ولى پياده کردن (Download) تصوير از طريق وب‌سايت (Website) به ميزان قابل توجهى سريع‌تر است. به طريق ديگر ديجيتالى کردن را مى‌توان با کيفيت بالا با استفاده از تراکم MPEG1 که تقريباً با کيفيت وي.اچ.اس. برابرى مى‌کند يا MPEG2 که عملاً استاندارد پخش برنامه است، انجام داد.

عکس‌ها را که به ظرفيت ذخيره‌سازى بسيار کمترى نياز دارند مى‌توان با تراکم کمتر با تفکيک‌پذيرى زياد، متوسط و کم در فرمت‌ فايل‌هائى مانند (JPEG (Joint Photographic Experts Group و (GIF (Graphic Interchange Format و بيت‌مپ (Bitmap) ذخيره کرد. مثلاً تصاوير با تفکيک‌پذيرى کم را مى‌توان در وب‌سايت مشاهده و در صورت نياز با کيفيت بهتر سفارش و پياده کرد.