ترکیب بدن و ورزش

بافت چربى در طى دو دوره به‌ سرعت افزايش مى‌يابد. شش ماه اول بعد از تولد و دوباره در اوايل دورهٔ نوجواني. در دختران اين افزايش در سراسر دورهٔ نوجوانى ادامه مى‌يابد، در حالى که در پسران اين افزايش متوقف شده، ممکن است براى مدتى معکوس شود. بافت عضلانى نيز در دورهٔ طفوليت به سرعت رشد و نمو مى‌کند و سپس در دورهٔ کودکى به حالت يکنواخت در مى‌آيد و دوباره در دورۀ نوجوانى و جهش رشد به‌طور چشمگير و قابل توجه در پسران افزايش مى‌يابد. رژيم غذايى يا ورزش ممکن است اين الگوى عمومى را تغيير دهد. بيش از حد غذا خوردن منجر به وزن اضافى همراه با چربى خواهد شد و گرسنگى کشيدن مى‌تواند منجر به کاهش بيش از اندازهٔ سطوح چربى بدن شود، به‌طورى‌که بدن انرژى مورد نياز خود را از شکستن بافت عضلانى و استفاده از آن به‌دست مى‌آورد و در نتيجه بافت عضلانى را ضايع مى‌کند. ورزش، کالرى و انرژى را مى‌سوزاند و به‌صورت بالقوه ترکيب بدن را تغيير مى‌دهد، بنابراين رابطهٔ بين ترکيب بدن و ورزش مستلزم توجه دقيق است.

در هر دو تحقيقات مقطعى و بلند مدت، پژوهشگران رابطهٔ بين ورزش و ترکيب بدن را آزمايش کرد‌ه‌اند. تحقيقات مقطعى عموماً نشان داده‌اند که درصد چربى بدن جوانان ورزشکار در مقايسه با کودکان گوشه‌گير پائين‌تر است (پاريزکوا، ۱۹۷۳). با وجود اين، غير ممکن است بتوان از طريق تحقيقات مقطعى تعيين کرد که شيوۀ زندگى فعال منجر به لاغر شدن بدن مى‌شود (ممکن است کودکان لاغر فعاليت را راحت‌تر تشخيص دهند، لذا شيوهٔ زندگى فعال را اختيار کنند). تحقيقات بلند مدت ارزش بيشترى در خصوص مطالعهٔ روابط بين سطوح فعاليت و ترکيب بدن را دارند، بنابراين در هر کجا که امکان داشته باشد، دربارهٔ اطلاعات مربوط به تحقيقات بلند مدت بحث خواهيم کرد.

پاريزکوا يک رشته تحقيق در زمينهٔ ترکيب بدن و سطوح فعاليت پسران و دختران در چک و اسلواکى سابق انجام داد. تحقيق نخست از نوع مقطعى بود و يکى از چند تحقيقى بود که کودکان کم سن و سال را مورد آزمايش قرار داد. تحقيقات ديگر او از نوع بلند مدت بودند. در تحقيق مقطعي، ولانسکى و پاريزکوا (۱۹۷۶) اندازه‌هاى چربى زير پوست دو گروه از کودکان را که سن آنها بين ۲ تا ۵ سال بود باهم مقايسه کردند. يک گروه از کودکان در کلاس ويژهٔ تربيت بدنى همراه با والدين خود شرکت کردند، در حالى که گروه ديگر در هيچ نوع برنامه و کلاس تربيت بدنى شرکت نکردند. چربى زير پوست کودکانى که در کلاس تربيت بدنى شرکت کرده بودند، حتى در اين سن کم، در سطح پائينى بود.