پاسخ به اضطراب کودک شما دربارهٔ پیشرفت تحصیلی

اولين قدم اين است که اجازه بدهيد کودک شما بداند شما نسبت به موقعيت او آگاهى داريد. او با استفاده از زبان گفتارى به شما چيزى نمى‌گويد زيرا خود او هم نمى‌داند چرا ناراحت است و يا آنقدر خجالت مى‌کشد که نمى‌تواند چيزى بگويد، اما تلاش مى‌کند به‌صورت غيرکلامى چيزى بگويد. بنابراين دربارهٔ اين مسئله مستقيماً با او گفت‌وگو کنيد. از او بپرسيد مدرسه را چگونه گذرانده، درباره فعاليت‌هاى کلاس خود چه احساسى دارد و چيزهاى ديگر. ممکن است ابتدا از صحبت با شما طفره رود، اما سرانجام به حرف خواهد آمد و حتى با گفتن احساسات خود به شما احساس بهترى پيدا خواهد کرد. به او يادآور شويد که تعداد ديگرى از بچه‌ها در کلاس او هستند که مدرسه را خيلى آسان نديده‌اند، با اينکه از مشکلات آنها خبر ندارد.

قدم بعدى اين است که آنجا که در حال تقلا کردن مى‌باشد به او کمک کنيد. بنابراين اگر در خواندن مشکل دارد، برخى موضوعات خواندنى را براى او فراهم کنيد. ممکن است بخواهيد در مورد اين مسئله با معلم کوک شما صحبت کنيد. همچنين از دادن کار بيش از حد در خانه خوددارى کنيد، در هر صورت، چيزى که براى يک کودک پنج يا شش ساله نياز است، اين است که هر شب دقايقى را آرام سپرى کند.

به او اطمينان دهيد که پيشرفت در آينده بهبود پيدا خواهد کرد. به او بگوئيد مى‌دانيد الآن چه چيزى او را نگران ساخته و مطمئن باشد که او قادر است موقعيت را تغيير دهد. بيانات حمايتى شما يک تقويت‌کنندهٔ بزرگ اعتمادبه‌نفس مى‌باشد. از کلاس‌هاى تقويتى و فوق برنامه، على‌‌رغم مخالفت موقتى وى استفاده کنيد. پيشرفت در اين موارد غيررسمى مى‌تواند در زندگى‌ او باعث جبران عدم پيشرفت در مدرسه گردد.