|
وضعيت و حالت بدن کودکان شما وقتى همراه شما است يا در حال صحبت مىباشد، عواطف و هيجانات او را به شکلى بسيار مؤثر با شما مرتبط مىکند. مثلاً اگر وقتى که با او در حال گفتوگو هستيد، پشت خود را به شما کرده و دور شود، مىتوانيد کاملاً مطمئن باشيد که از آنچه در حال گفتن آن هستيد خوشش نيامده است.
|
|
| حالت ايستاده در حالىکه دستانش را در پشت قرار داده، درست مقابل شما
|
|
اين حالت معمولاً نشاندهندهٔ عزم و يا عصبانيت مىباشد. اين يک حالت ايستادن مطمئن، مبارزهطلبى و آمادگى براى عمل است. والدين اغلب از اينکه مىبينند در اين سن کودکان آنها اينچنين رک هستند، تعجب مىکنند.
|
|
| نشسته روى صندلي، در حالىکه بهسمت جلو خم شده است
|
|
اين حالت معمولاً نشاندهندهٔ علاقه او مىباشد. اگر آرام باشد تمايل به جلو به او کمک مىکند تا توجه خود را متمرکز کند. در حالىکه اگر در حال تنش باشد، تمايل به جلو در روى صندلي، ممکن است روش کودک شما براى به کرسى نشاندن حرف او باشد.
|
|
| در کنار شما نشسته، اما رويش بهسوى ديگر است
|
|
اين حالت معمولاً نشان مىدهد که او نسبت به شما احساس منفى دارد. کودک شما توقف کوتاهى در اتاق خواهد داشت اما وضعيت زاويهدار بدن او روشى است براى نشان دادن تهديد و مخالفت.
|
|
| ايستاده در حالىکه دستها در جيب است
|
|
اين حالت معمولاً نشاندهندهٔ آرامش او است. دست در جيب گذاشتن يک وضعيت کاملاً غيرپرخاشگرانه و باز است و اگر او مستقيماً مقابل شما با چنين حالتى بايستد، نشان از احساس ايمنى و راحتى در حضور شما دارد.
|
|
| نشسته يا ايستاده در حالت دست به سينه
|
|
اگر او متمايل به جلو باشد، بنابراين احتمال دارد که خلق خوبى نداشته باشد (دست بهسينه بودن مىتواند وضعيتى پرخاشگرانه و خصمانه باشد)، اما اگر متمايل به عقب باشد، احتمال دارد خوشحال و راحت باشد.
|