خلاص یافتن کودکان از مکتب بدین مکر

سجده کردند و بگفتند ای کریم		دور بادا از تو رنجوری و بیم
پس برون جستند سوی خانه‌ها		همچو مرغان در هوای دانه‌ها
مادرانشان خشمگین گشتند و گفت		روز کتاب و شما با لهو جفت
عذر آوردند کای مادر تو بیست		این گناه از ما و از تقصیر نیست
از قضای آسمان استاد ما		گشت رنجور و سقیم و مبتلا
مادران گفتند مکرست و دروغ		صد دروغ آرید بهر طمع دوغ
ما صباح آییم پیش اوستا		تا ببینیم اصل این مکر شما
کودکان گفتند بسم الله روید		بر دروغ و صدق ما واقف شوید