نیست در آبگینه آتش و آب

نیست در آبگینه آتش و آب		باده‌شان رنگ می‌دهد، دریاب
باده نیز اندر اصل خود آبیست		کفتابش فروغ بخشد و تاب
ز آب بی رنگ شد عنب موجود		وز عنب شیره وز شیره شراب
زین منازل نکرده آب گذار		هیچ کس را نکرد مست خراب
باش، تا رنگ و بوی برخیزد		که همان آب صرف بینی، آب
هر کس از باده نسبتی دیدند		جمله بین کس نشد ز روی صواب
چشم ازو رنگ برد و بینی بوی		عاقلش سکر دید و غافل خواب
اگرت چشم دوربین باشد		بر گرفتم ازان جمال نقاب
اوحدی، هرچه غیر او بینی		نیست یک باره جز غرور سراب