دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا
شعر فارسى در قرن نهم و آغاز قرن دهم هجرى
دورهٔ آخرهاى قرن هشتم تا آغاز قرن نهم و پايان آن با چندين سال از آغاز عهد صفوى همزمان بود و از دورههاى رواج شعر فارسى در سرزمين ايران و ناحيههاى مجاور آن و کثرت شگفتانگيز شاعران شمرده مىشود. در تاريخ حبيبالسير از بيش از دويست شاعر و در مجالسالنفائس از پانصد و هفتاد و چهار شاعر و در تاريخ نظم و نثر ايران از بيش از هزار شاعر متعلق به اين دوره و از آن ميان عدهٔ کثيرى از زنان شاعر نام برده شده است. اين گروه بزرگ شاعران از ميان همهٔ طبقات برمىخاستند و معمولاً اگر از ميان درسخواندگان منتخب بيرون آمده بودند شاعرانى برگزيده و پيرو سنت استادان بودند و اگر صاحب حرفه و پيشهاى بودند بيشتر به ذوق و قريحه خداداد متکى بودند تا به کسب ادب از راه تحصيل و طلب علم در خدمت استاد. |
در دربارهاى تيموريان و ترکمانان نيز همواره به رسم قديم عدهاى از شاعران موظّف بهسر مىبردند که کارشان مدح سلاطين و وزراء و امراى بزرگ و ساختن قصايدى در تسليت و تهنيت به آنان بود و پادشاهان تيمورى با آنکه از ترکان جغتائى و به ادعاء خود مغول بودهاند به سبب آنکه ديرگاهى بود که مسلمان شده و با پارسىگويان درآميخته بودند ادب و آداب آنان را پذيرفته بودند، چنانکه خود تيمور تظاهر به هنردوستى مىکرد و مىخواست سمرقند را مرکز بدايع و محل اجتماع افاضل و اماثل قوم سازد و پسران و پسرزادگانش هم از دوران قدرت پدر زير دست معلمان و استادان ايرانى تربيت يافته و زود با هنرهاى ظريف خاصه خط و انشاء و شعر و نقاشى آشنا شدند و در نتيجه به تشويق و ترغيب صاحبان اين هنر پرداختند. تيموريان از اين حيث بر شاهان ايلخانى و دورهٔ فترت بين ايلخانان و آغاز حملهٔ تيمور نيز رجحان داشتند و به سبب ثروت و شکوه و دستگاههايشان و هم به سبب اشتغال شخصى به شعر و هنرهاى زيبا و هم بدان جهت که مىخواستند دربارهايشان نظير و شبيه دربارهاى باشکوه گذشته ايران باشد، عهدهدار تشويق شعرا و ادبا شدند. نظير اين عمل را ترکمانان قراقويونلو و آققويونلو و حتى پادشاهان ازبک و عثمانى در همين عهد دنبال کردند و چنانکه مىدانيم انتقال ظهيرالدين بابر به سرزمين هند و تشکيل دولت ثروتمند مغول کبير هند خود وسيله امتداد اين رسم دربارى يعنى گرد آوردن شعراء موظف در دربار و داشتن ملکاشعراء و تشويق شاعران بهنظم قصائد و سرودن منظومههاى گوناگون به رسم قدما در آن سرزمين شد. |
گذشته از دربار شاهان، تشويق دستگاههاى قدرت نيز يکى از چند علت رواج شعر بود و شاعرى جزء زندگانى گروه کثيرى از ايرانيان و سرگرمى آنان در مواقع فراغت شده بود و فقط به صرافت طبع شعر مىگفتند و ديوان ترتيب مىدادند و مجالس شعر ايجاد مىکردند. يکى از مجالس شعر آن بود که اميرعليشير نوائى داشت و مجلس ديگر آنکه، بنابر نقل در عرفات العاشقين، در روزهاى دوشنبه و جمعه در محضرعبدالرحمان جامى تشکيل مىيافت. |
همچنین مشاهده کنید
- پارسىنويسان قرن نهم و آغاز قرن دهم (۴)
- نثر فارسى از آغاز قرن نهم تا آغاز قرن دهم
- وضع عمومى زبان و ادب فارسى (۲)
- پارسىنويسان قرن نهم و آغاز قرن دهم (۵)
- شعر فارسى در قرن نهم و آغاز قرن دهم هجرى
- پارسىنويسان قرن نهم و آغاز قرن دهم (۲)
- پارسىنويسان قرن نهم و آغاز قرن دهم
- وضع عمومى زبان و ادب فارسى
- شاعران پارسىگوى از اواخر قرن هشتم تا اوايل قرن دهم هجرى
- پارسىنويسان قرن نهم و آغاز قرن دهم (۳)
- وضع عمومى زبان و ادب فارسى (۳)
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران آمریکا مجلس شورای اسلامی مجلس دولت شورای نگهبان حجاب دولت سیزدهم جمهوری اسلامی ایران افغانستان گشت ارشاد رئیسی
هواشناسی تهران قتل شورای شهر شورای شهر تهران شهرداری تهران پلیس فضای مجازی وزارت بهداشت سیل سلامت کنکور
قیمت خودرو خودرو تورم قیمت دلار مالیات دلار بازار خودرو بانک مرکزی قیمت طلا مسکن ایران خودرو سایپا
تئاتر تلویزیون سریال سینمای ایران فیلم موسیقی سینما بازیگر کتاب
سازمان سنجش
اسرائیل فلسطین جنگ غزه رژیم صهیونیستی غزه حماس اوکراین ترکیه نوار غزه عراق طوفان الاقصی ایالات متحده آمریکا
فوتبال استقلال پرسپولیس فوتسال تیم ملی فوتسال ایران بازی سپاهان باشگاه پرسپولیس لیگ برتر انگلیس جام حذفی آلومینیوم اراک تراکتور
هوش مصنوعی اپل همراه اول تبلیغات فناوری آیفون گوگل سامسونگ ناسا
خواب موز کاهش وزن طول عمر دندانپزشکی آلزایمر بارداری ویروس روغن حیوانی