ای سنایی در ره ایمان قدم هشیار زن

ای سنایی در ره ایمان قدم هشیار زن		در مسلمانی قدم با مرد دعوی‌دار زن
ور تو از اخلاص خواهی تا چو زر خالص شوی		دیده‌ی اخلاص را چون طوق بر زنار زن
پی به قلاشی فرو نه فرد گرد از عین ذات		آتش قلاشی اندر ننگ و نام و عار زن
درد سوز سینه را وقت سحر بنشان ز درد		وز پی دردی قدم با مرد دردی خوار زن
عالم سفلی که او جز مرکز پرگار نیست		چون درین کوی آمدی تو پای بر پرگار زن
خانه‌ی خمار اگر شد کعبه پیش چشم تو		لاف از لبیک او در خانه‌ی خمار زن
ورت ملک و ملک باید پای در تحقیق نه		ورت جاه و مال باید دست در اسرار زن
ور نخواهی تا چو فرعون لعین گردی تو خوار		پس چو ابراهیم پیغمبر قدم در نار زن