|
|
|
نخستين هنرمند ايرانى که در ردهٔ
کاغذبران از او نام برده شده کاتب
هروى است. اين استاد خوشنويس، در
کاغذبرى بلند آوازه بود و سر
سلسلهٔ کاغذبران ايران محسوب
مىشود. اين هنرمند سدهٔ نهم هجري،
قطعايت ساخته است، که در مرقعهاى
بهرام ميزا و کتابخانهٔ توپ قاپو
استانبول موجود است.
|
|
| دوست محمد مصوّر قاطعى هروى
|
|
دومين هنرمندى است که بنام کاغذبر
ياد شده است. او هم زبان با سلطان على
مشهدي، خوشنويس معروف بوده است. او
احتمالاً در ۸۷۵ هـ . ق در هرات متولد
شده و در ۹۳۱ هـ . ق هفت مجلس از تصاوير
'گوى و چوگان' عارفى را که به خط ستا،
تهماسب دوازده ساله بوده، مصور
ساخته؛ اين نسخه هم اکنون در
کتابخانه سنپطرز بورگ نگاهدارى
مىشود.
|
|
|
از کاغذبران قرن دهم هجرى در روزگار
پادشاهى گورکانيان است. وى فرزند
ميرعلى کاتب، خوشنويس معروف هراتى
و پدر محمد جعفر خطاط است. از
بريدههاى رقمدار ميرمحمدباقر
تنها يک قطعه باقى مانده که با رقم
'الفقير علىالحسيني' در يک
مجموعهٔ خصوصى نگاهدارى مىشود که
به خط ميرعلى هروى و قطع محمد باقر
است.
|
|
|
از کاغذبران سدهٔ دهم هجرى است که جز هنر کاغذبري، در
نگارگرى و تذهيب و تحريز نيز استاد
بوده است. وى چندى در دربار
شاهتهماسب و کتابخانهٔ او به
نگارگرى مىپرداخت. وى معروف به
'استاد دوست ديوانه' يا 'ملادوست
مصوّر' است.
|
|
|
وى از خوشنويسان و جلدسازان و قاطعان
سدهٔ دهم هجرى است.
|
|
|
وى از هنرمندان روزگار سلطان حسين
ميرزاى باىقرا و به چند هنر
آراسته بوده است. از آثار او قطعه
بريدهاى است به خط نستعليق، در
مجموعهٔ کتابخانهٔ دانشکدهٔ
ادبيات استانبول موجود است که زير
آن نوشته شده: 'تحريز اين قطعه
مولانا يارى مذهب به ابريشم نمود.'
|
|
| مظفر على تربتى ( نقاش شاهى )
|
|
وى از چهرههاى درخشان هنر ايران
در سدهٔ دهم هجرى است. او
خواهرزادهٔ کمالالدين بهزاد بود
و پدرش حيدرعلى نگارگر بود. مظفر
على در نگارگري، تک چهرهسازي،
خوشنويسي، کاغذبري، تحرير خط،
تذهيب، نقاشى رنگ روغن، شعر و
شطرنج دست داشت و هنرمندى جامع و
کامل بود. وى از پنج تن نگارندگان
خمسهٔ نظامى شاه تهماسبى است که به
خط شاه محمود نيشابورى است که اينک
در موزهٔ بريتانيا نگهدارى
مىشود.'
|
|
|
وى نيز از کاربران سدهٔ دهم هجرى است. وى
شاگرد دوست محمد مصور قاطع است.
|
|
|
وى از کاغذبران نيمهٔ سدهٔ دهم هجرى است
که گفته مىشود به هند رفته و در
دربار همايون و اکبر بوده است.
|
|
|
او نيز از کاغذبران قرن دهم هجرى است.
|
|
|
از خوشنويسان،
کاغذبران و محرّران قرن دهم هجرى
است.
|
|
|
وى کاغذبر و
خوشنويس گمنامى است. قطعهاى از
بريدههاى او در موزهٔ هنرهاى
تزيينى تهران نگهدارى مىشود. او
از هنرمندان سدهٔ ده و يازده
مىباشد.
|
|
|
او از کاغذبران سدهٔ دهم و آغاز سده
يازدهم هجرى است، تاکنون اثرى از
او به نظر در نيامده است.
|
|
|
بنياد تبريزى از خوشنويسان و کاغذبران
گمنام سدهٔ يازده هجرى است.
قطعهاى از اين هنرمند به خط
نستعليق با رقم 'قاطعها، بنياد
تبريزى ۱۰۵۹' در مجموعهٔ خانم
شيبانى در تهران نگاهدارى مىشود.
|
|
|
وى در قرن يازده هجرى فعاليت مىکرده است.
|