|
|
سن، شغل، مواجهه با حيوان، موقعيت جنسي، تاريخچه سوءاستفاده از مواد مخدر، تاريخچه مصرف دارو، و سمپتومهاى همراه که بر کار تشخيص اثر مىگذارند. آدنوپاتى در افراد بالاى ۴۰ سال با احتمال بيشترى داراى منشاء بدخيمى است. کشاورزان داراى انسيدانس بيشترى از بروسلوز و لنفوم مىباشند همجنسبازان مذکر ممکن است دچار آدنوپاتى همراه به AIDS باشند. سوءاستفاده از الکل و تنباکو خطر بدخيمى را افزايش مىدهد. فنىتوئين آدنوپاتى را القاء مىکند. وجود توأم آدنوپاتى سرويکال و گلودرد يا تب و تعريق شبانه (حاکى از منونوکلئوز)، همراه با کاهش وزن (حاکى از بيمارى هوچکين) بيانگر تشخيصهاى خاص است.
|
|
|
محل آدنوپاتي، اندازه قوام گره، و وجود تندرنس در تشخيص افتراقى اهميت دارند. آدنوپاتى ژنراليزه (سه ناحيه آنوتاميک يا بيشتر) بيانگر عفونت سيستميک يا لنفوم است. آدنوپاتى سابکلاوين يا اسکالن همواره غيرطبيعى است و بايد بيوپسى شود. گرههاى بزرگتر از ۴ سانتىمتر بايد فوراً بيوپسى شوند. گرههاى بسيار سفت که به بافت نرم اطراف فيکس شدهاند معمولاً علامت کارسينوم متاستاتيک مىباشند. گرههاى دردناک اغلب خوشخيم مىباشند.
|
|
|
معمولاً تستهاى آزمايشگاهى در شرايط آدنوپاتى لوکاليزه مورد نياز نمىباشند. اگر آدنوپاتى ژنراليزه ديده شود، بايستى بيوپسى اکسيزيونال گره براى تشخيص انجام شود و نسبت به تستهاى آزمايشگاهى گسترده ارجح است.
|