مترونیدازول - METRONIDAZOLE

	نام فارسى		مترونيدازول
	نام انگليسى		METRONIDAZOLE
	نام تجارى دارو		Flogyl, Metizol, Metric 21
	گروه دارويى		آميپ‌کش، ضد تک‌ياخته
	گروه شيميايى دارو		مشتق نيتروايميدازول.
	مكانيسم اثر		با اثر مستقيم و اتصال به DNA ارگانيسم و تخريب آن تريکومونا و آميب را مي‌کشد.
	موارد مصرف		آميبيازيس روده‌اي، آبسه آميبي، تريکومونيازيس، تريکومونيازيس مقاوم، عفونت‌هاى بي‌هوازى باکتريال، ژيارديازيس.
	ميزان مصرف		تريکومونيازيس: بالغين: ۲۵۰mg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۷ روز يا ۲ گرم در يک دوز واحد، درمان را تا ۳ـ۲ هفته تکرار نکنيد. تريکومونيازيس مقاوم: بالغين: ۲۵۰mg خوراکى ۲ بار در روز به‌مدت ۱۰ روز. آبسه آميبي: بالغين: ۷۵۰ـ۵۰۰ mg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۵ تا ۱۰ روز. کودکان: ۵۰ـ۳۵ mg/kg در روز خوراکى در سه دوز منقسم به‌مدت ۱۰ روز. آميبيازيس روده‌اي: بالغين: ۷۵۰mg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۱۰ـ۵ روز. کودکان: ۵۰ـ۳۵ mg/kg خوراکى در سه دوز منقسم به‌مدت ۱۰ روز؛ سپس يدوکينول خوراکى تجويز شود. عفونت‌هاى بي‌هوازى باکتريال: بالغين: انفوزيون وريدى ۱۵ mg/kg در مدت يک ساعت، سپس ۵/۷ mg/kg وريدى يا خوراکى هر ۶ ساعت حداکثر تا ۴ گرم در روز. ژيارديازيس: بالغين: ۲۵۰mg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۷ روز. کودکان: ۱۵mg/kg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۱۰ـ۷ روز. کوليت سود و ممبرانو: ۵۰۰ـ۲۵۰ mg خوراکى يا وريدى ۴ـ۳ بار در روز. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به اين دارو، بيمارى کليوي، بيمارى کبدي، محدود شدن ميدان بينائى و ديد رنگي، ديسکرازى خوني، حاملگى (سه ماهه اول)، شيردهي، اختلالات دستگاه عصبى مرکزي.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: قلبى عروقي: موج T صاف. خوني: لکوپني، آپلازى مغز استخوان. پوستي: راش، خارش، کهير، گرگرفتگي. دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، سرگيجه، منگي، افسردگي، خستگي، خواب‌آلودگي، بي‌خوابي، بي‌حسي، نوروپاتى محيطي، تشنج، ناهماهنگى عضلاني. چشم، گوش، حلق و بيني: تارى ديد، گلودرد، ادم شبکيه، خشکى دهان، احساس مزه تلخ، زبان باردار، گلوسيت، استوماتيت. گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، ناراحتى اپيگاستر، بي‌اشتهائي، يبوست، کرامپ شکمي، احساس مزه فلزي، کوليت پسودومامبرانو. ادرارى تناسلي: پلي‌اوري، آلبومين اوري، سوزش ادرار، سيستيت، کاهش ميل جنسي، مسموميت کليوي، بي‌اختياري، مقاربت دردناک. احتياطات: عفونت کانديدا، حاملگى (در سه ماه دوم و سوم)، (در سه ماهه اول در گروه B قرار دارد). فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: ۸۰%. اوج اثر: ۳ـ۱ ساعت. انتشار: گسترده از جمله به استخوان، آبسه‌هاى مغزى وئ کبدى و CNS؛ از جفت مي‌گذرد. متابوليسم: ۶۰ـ۳۰% در کبد متابوليزه مي‌شود. دفع: کليوى و به مقدار اندک گوارشى (نيمه عمر ۸ـ۶ ساعت). تداخلات داروئي: با مصرف همزمان الکل ايجاد واکنش سبه دي‌سولفيرام مي‌کند. مصرف همزمان وارفارين باعث تشديد خطر خونريزى مي‌شود؛ فنوباربيتال باعث افزايش متابوليسم آن مي‌شود؛ باعث افزايش سطح ليتيوم مي‌شود، مصرف آزاتيوپرين و فلوئواوراسيل باعث افزايش خطر نوتروپنى مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ آزمايش مدفوع در تمام طول درمان: بايستى در پايان درمان عارى از ارگانيسم باشد، تا ۱ سال قبل از آنکه بيمار درمان شده تلقى شود بايد عارى از انگل باشد (آميبياز). ـ بينائى به کمک معاينات چشمى در طول درمان و بعد از آن، مشکلات چشمى اغلب ايجاد مي‌شوند. ـ نسبت I&O، دفعات و ويژگى مدفوع. توصيه‌ها: ـ فرم وريدى قبل از رقيق کردن داده شود؛ دارو را با ۴/۴ ml آب مقطر، کلريد سديم %۹/۰ رقيق کنيد، بايستى به ميزان ۸mg/ml يا بيشتر از محلول سازگا رقيق شود و با Na2CO3۵mEq در ۵۰۰mg خنثى شود، در مدت يک ساعت تجويز مي‌شود؛ تزريق وريدى اوليه بايد قطع شود؛ مي‌تواند به‌صورت انفوزيون مداوم استفاده شود. ـ مصرف خوراکى بعد از غذا براى اجتناب از علائم گوارشى و طعم فلزي. ـ در ظروف تيره‌رنگ نگهدارى شود. ارزيابى باليني: سميت عصبي: نوروپاتى محيطي، تشنج، سرگيجه، ناهماهنگى عضلاني، خارش، درد مفاصل؛ ممکن است لازم شود مصرف دارو قطع گردد. واکنش آلرژيک: تب، راش، خارش، لرز، در صورت بروز مصرف دارو بايد قطع شود. عفونت اضافه شده: تب، رشد مونيليا، خستگي، بي‌حالي. اختلال عمل کليوى و دستگاه تناسلي: سوزش ادرار، پلي‌اوري، ناتوانى جنسي، مقاربت دردناک، کاهش ميل جنسي. آموزش به بيمار و خانواده: ـ ادرار ممکن است به رنگ قرمزى تيره تغيير رنگ دهد. ـ بهداشت مناسب بعد از اجابت مزاج: تکنيک شستشوى دست لزوم پذيرفتن الگوى مصرف دارو و مدت زمان درمان. ـ استفاده از کاندوم در صورتي‌که درمان تريکومونيازيس موردنظر است، در غير اين‌صورت انتقال عفونت صورت خواهد گرفت. ـ درمان هر دو شريک جنسى ضرورى است. ـ عدم نوشيدن الکل. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: کاهش: AST, ALT.