حکایت

حکایت کنند از بزرگان دین		حقیقت شناسان عین الیقین
که صاحبدلی بر پلنگی نشست		همی راند رهوار و ماری به دست
یکی گفتش: ای مرد راه خدای		بدین ره که رفتی مرا ره نمای
چه کردی که درنده رام تو شد		نگین سعادت به نام تو شد؟
بگفت ار پلنگم زبون است و مار		وگر پیل و کرکس، شگفتی مدار
تو هم گردن از حکم داور مپیچ		که گردن نپیچد ز حکم تو هیچ
چو حاکم به فرمان داور بود		خدایش نگهبان و یاور بود
محال است چون دوست دارد تو را		که در دست دشمن گذارد تو را
ره این است، روی از طریقت متاب		بنه گام و کامی که داری بیاب
نصیحت کسی سودمند آیدش		که گفتار سعدی پسند آیدش