فریاد من از فراق یارست

فریاد من از فراق یارست		و افغان من از غم نگارست
بی روی چو ماه آن نگارین		رخساره من به خون نگارست
خون جگرم ز فرقت تو		از دیده روانه در کنارست
درد دل من ز حد گذشتست		جانم ز فراق بی‌قرارست
کس را ز غم من آگهی نیست		آوخ که جهان نه پایدارست
از دست زمانه در عذابم		زان جان و دلم همی فکارست
سعدی چه کنی شکایت از دوست		چون شادی و غم نه برقرارست