عزم وی ، بر ایجاد گری ، درین ابیات شرح یافته :

آنچه زسر جوش دل نقشبند		معنی نو بود و خیال بلند
موئی به مویش به هنر به بختم		پخته و سنجیده درو ریختم
و صف نه زان گو نه شد از دل برون		کان دیگری را به دل آید که چون
هر صفتی را که بر انگیختم		شعبه‌ی تازه درو ریختم
نیست ز کس لولوی لالای من		ژرف ببین در ته‌ی دریای من
نکته‌ی من گوهر کان من ست		زان کسی نیست ، ازان من ست
دزدنیم ، خانه‌ی بردیگری		خانه گشاده ز در دیگری
مایه‌ی هر دزد، که در عالم است		گر چه فزون ست، به قیمت کم است ؟