سازهای زهی - ضربه‌ای

تنها ساز زهى - ضربه‌اى ايرانى سنتور است که از طريق ضربه نواخته مى‌شود.

سنتور

سنتور سازى است ايرانى و از جمله سازهاى زهى مضرابى است که سابقه قديمى دارد و نيز بابليان نمونه آن ديده شده است و ردپاى آن تا زمان ساسانيان نيز ديده شده است. اين ساز از طريق ايران، هم به شرق و هم به غرب راه پيدا نموده است. شکل ظاهرى سنتور، جعبه‌اى ذوزنقه‌اى‌شکل است که ضلع بلند آن در جلو نوازنده قرار مى‌گيرد. جنس سنتور تماماً از چوب است و بر روى سطح فوقانى آن، دو رديف خرک چوبى قرار دارد. بر روى هر يک از خرک‌ها چهار سيم که يکسان کوک مى‌شوند (زرد يا سفيد) رد شده است. يک طرف سيم‌ها به سيم‌گير و طرف ديگر به گوشى‌ها متصل است.

سنتور استاندارد همان سنتور ۹ خرک است که استاد مهدى ناظمى سنتورساز بزرگ معاصر معرفى کرده است. سنتور در ابعاد و اقسام مختلف ساخته مى‌شود و سازى است که هم در تک‌نوازى و هم در ارکستر کاربرد بسيارى دارد. سنتور با دو مضراب چوبى نواخته مى‌شود و تنها ساز دو مضرابى ايرانى است. اين ساز را مادر پيانوى امروزى مى‌دانند.