جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

ای باده ز خون من به جامت


ای باده ز خون من به جامت    این می به قدح بود مدامت
خونم چو می ار کشی حلالت    می بی من اگر خوری حرامت
مرغان حرم در آشیان‌ها    در آرزوی شکنج دامت
بالای بلند خوش خرامان    افتاده‌ی شیوه‌ی خرامت
ماه فلکش ز چشم افتاد    دید آنکه چو مه به طرف بامت
نالم که برد بر تو نامم    آن کس که ز من شنید نامت
هر کس به غلامی تو نازد    هاتف به غلامی غلامت


همچنین مشاهده کنید