داشت

آبيارى سويا

سويا در مراحل رشد رويشى به کم آبى نسبتاً مقاوم است که با افزايش سن گياه، نياز آبى آن نيز افزايش مى‌يابد. در مراحل رشد زايشى نسبت به کم آبى حساس مى‌باشد، به‌خصوص در مراحل R₁ و R₂، اما در مراحل R₃ و R₄ که نوعى رشد رويشى محسوب مى‌شود، آبيارى بايد به‌طور موقت قطع گردد، زيرا آبيارى باعث افزايش غيرمعمول عملکرد بيولوژيکى مى‌شود. در مراحل R₅ و R₆ آبيارى مى‌شود و يک هفته قبل از برداشت آبيارى را قطع مى‌کنند.

معمولاً اولين آبيارى را بلافاصله پس از کاشت و دومين آبيارى را با فاصله کمى از آبيارى اول و به‌ميزان کم انجام مى‌دهند. آبيارى‌هاى بعدى نيز با دوره ۱۰ تا ۱۵ روز صورت مى‌گيرد.

در مناطقى که بارندگى ۱۰۰۰-۶۰۰ ميلى‌متر باشد مى‌توان سويا را به‌صورت ديم کشت و کار نمود. ميزان آب مصرفى سويا از ذرت، گندم و جو بيشتر و در مقايسه با يونجه کمتر مى‌باشد. آبيارى نيز همچون ساير فاکتور‌هاى گياهى تابع رقم و شرايط اقليمى است ک ميزان آب مورد نياز براى هر رقم مشخص مى‌باشد.