اگر تو همره بلبل ز بهر گلزاری

اگر تو همره بلبل ز بهر گلزاری		تو خار را همه گل بین چو بهر گل زاری
نمی‌شناسی باشد که خار گل باشد		اگر چه می خلدت عاقبت کند یاری
درون خار گلست و برون خار گلست		به احتیاط نگر تا سر کی می‌خاری
چه احتیاط مرا عقل و احتیاط نماند		تو احتیاط کن آخر که مرد هشیاری
غلط تو هم نتوانی نگاه داشت مرا		عجب ز شمع تو پروانه را نگه داری
خوشست تلخی دارو و سیلی استاد		غنیمتست ز یار وفا جفاکاری
به دست دلبر اگر عاشقی زبون باشد		ز عشق و عقل ویست آن نه از سبکساری
به غیر ناز و جفا هر چه می‌کند معشوق		مباش ایمن کان فتنه است و طراری
زبون و دستخوش و عشوه می خوریم ای عشق		اگر دروغ فروشی و گر محال آری
دروغ و عشوه و صدق و محال او حالست		ولیک غیر نبیند به چشم اغیاری