یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

متیل‌پردنیزولون ـ methyl prednisolone


متیل‌پردنیزولون‌ برای‌ رساندن‌ كورتیكواستروییدها به‌ افرادی‌ كه‌ بدنشان‌ دچار كمبود آنهاست‌ تجویز می‌شود. این‌ دارو همچنین‌ برای‌ خواص‌ ضدالتهابی‌ و اثراتی‌ كه‌ در سركوب‌ دستگاه‌ ایمنی‌ بدن‌ دارد به‌ كار می‌رود. متیل‌پردنیزولون‌ كمك‌ می‌كند تا تورم‌، قرمزی‌، خارش‌، و واكنش‌های‌ حساسیتی‌ كاهش‌ یابند. متیل‌پردنیزولون‌ همچنین‌ در درمان‌ بیماری‌های‌ گوناگونی‌ مثل‌ آسم‌، آرتریت‌، مشكلات‌ پوستی‌، حساسیت‌ شدید، و برخی‌ سرطان‌ها كاربرد دارد.
ـ چگونگی‌ مصرف‌:
متیل‌پردنیزولون‌ به‌ مقادیر متفاوتی‌ برای‌ بیماران‌ متفاوت‌ با بیماری‌های‌ متفاوت‌ تجویز می‌شود. این‌ دارو باید طبق‌ دستور پزشك‌ یا طبق‌ دستورالعمل‌ همراه‌ دارو مصرف‌ شود. هیچگاه‌ بیشتر از مقدار تجویز شده‌ مصرف‌ نكنید. از دستورات‌ پزشكتان‌ به‌ دقت‌ پیروی‌ كنید. اگر یك‌ روز در میان‌ از این‌ دارو مصرف‌ می‌كنید و یك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كردید ، در صورتی‌ كه‌ صبح‌ همان‌ روز یادتان‌ آمد بلافاصله‌ دارو را مصرف‌ كنید و سپس‌ به‌ برنامه‌ دارویی‌ معمولتان‌ ادامه‌ دهید. اما اگر ساعاتی‌ پس‌ از صبح‌ روزی‌ كه‌ باید دارو را مصرف‌ می‌كردید آن‌ را به‌ یاد آوردید تا صبح‌ روز فردا صبر كنید، و پس‌ از خوردن‌ دارو یك‌ برنامه‌ جدید را شروع‌ كنید. یعنی‌ یك‌ روز جا بیاندازید و سپس‌ مجدداً یك‌ نوبت‌ مصرف‌ كنید. اگر روزی‌ یك‌ نوبت‌ دارو مصرف‌ می‌كنید، در صورتی‌ كه‌ همان‌ روز متوجه‌ شدید مصرفش‌ كنید، اما اگر تا روز بعد یادتان‌ نیامد لازم‌ نیست‌ نوبت‌ قبلی‌ را مصرف‌ كنید؛ بلكه‌ آن‌ را حذف‌ كرده‌ و مقدار دارو را دوبرابر نكنید. اگر روزی‌ چند نوبت‌ دارو مصرف‌ می‌كنید، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را بلافاصله‌ پس‌ از به‌ یاد آوردن‌ مصرف‌ كنید و اگر تا نوبت‌ بعدی‌ متوجه‌ آن‌ نشدید، مقدار دارو را دوبرابر نكنید.
- هشدارها و عوارض‌ جانبی‌:
در صورت‌ بروز هریك‌ از علایم‌ زیر مصرف‌ متیل‌پردنیزولون‌ را قطع‌ كرده‌، با پزشكتان‌ تماس‌ بگیرید: علایم‌ عفونت‌ (تب‌، گلودرد، سرفه‌، عطسه‌)؛ كاهش‌ یا تاری‌ دید؛ افت‌ قوای‌ ذهنی‌؛ گیجی‌؛ تغییرات‌ خلقی‌؛ بی‌قراری‌؛ یا احساس‌ هیجان‌. اگر برای‌ مدت‌ طولانی‌ متیل‌پردنیزولون‌ مصرف‌ می‌كنید ممكن‌ است‌ دچار علایمی‌ شوید كه‌ آنها را نیز باید گزارش‌ كنید: شكم‌درد یا سوزش‌ سر دل‌؛ آكنه‌؛ مدفوع‌ خونی‌ یا سیاه‌؛ صورت‌ گرد؛ خستگی‌؛ ضعف‌؛ گرفتگی‌های‌ عضلانی‌، ضعف‌، یا درد؛ ضربان‌ قلب‌ نامنظم‌؛ پوست‌ نازك‌ یا براق‌؛ خطوط‌ قرمزرنگ‌ روی‌ صورت‌، بازوها، پاها، یا تنه‌؛ كبودی‌ غیرعادی‌؛ زخم‌هایی‌ كه‌ دیر بهبود می‌یابند؛ تهوع‌ و استفراغ‌؛ تورم‌ پاها و ساق‌ها؛ افزایش‌ وزن‌ سریع‌؛ یا اختلالات‌ قاعدگی‌ (دوره‌ ماهانه‌).
علایم‌ دیگری‌ نیز ممكن‌ است‌ به‌عنوان‌ عوارض‌ جانبی‌ پردنیزولون‌ تا پیش‌ از عادت‌ كردن‌ بدنتان‌ به‌ دارو رخ‌ دهند كه‌ اگر مشكل‌ساز شدند باید با پزشك‌ در میان‌ گذاشته‌ شوند؛ اینها عبارتند از: افزایش‌ اشتها، مشكل‌ در به‌ خواب‌ رفتن‌، تیره‌ یا روشن‌ شدن‌ رنگ‌ پوست‌، سیاهی‌ رفتن‌ چشم‌، سردرد، یا افزایش‌ عادی‌ رشد موهای‌ صورت‌ و تنه‌.
- موارد احتیاط‌:
در صورت‌ وجود هریك‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ متیل‌پردنیزولون‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازید:
۱. حساسیت‌ به‌ كورتیكواستروییدها، داروهای‌ دیگر، یا هر نوع‌ ماده‌ غذایی‌، نگهدارنده‌، یا رنگ‌ خوراكی‌.
۲. بارداری‌ یا شیردهی‌.
۳. مصرف‌ داروهای‌ دیگر، به‌ ویژه‌ آنتی‌اسیدها، انسولین‌، داروهای‌ ضددیابت‌ خوراكی‌، داروهای‌ قلبی‌ (دیگوكسین‌)، داروهای‌ مدر یا داروهای‌ دیگری‌ كه‌ موجب‌ دفع‌ پتاسیم‌ از بدن‌ می‌شوند، داروهای‌ حاوی‌ پتاسیم‌، غذاها یا داروهای‌ حاوی‌ سدیم‌، هورمون‌ رشد (سوماتروپین‌)، داروهایی‌ كه‌ آنزیم‌های‌ كبدی‌ را تحریك‌ می‌كنند (الكل‌، داروهای‌ ضدتشنج‌)، ریتودرین‌ (دارویی‌ كه‌ برای‌ جلوگیری‌ از زایمان‌ زودرس‌ به‌كار می‌رود)، یا واكسن‌های‌ حاوی‌ ویروس‌ زنده‌.
۴. سابقه‌ یا ابتلا به‌ ایدز یا عفونت HIV ؛ عفونت‌ تبخال‌، آبله‌ مرغان‌، یا سرخك‌ (یا مواجهه‌ اخیر با آنها)، بیماری‌ قند (متیل‌پردنیزولون‌ ممكن‌ است‌ روی‌ سطح‌ قند خونتان‌ تأثیر بگذارد)؛ سل‌؛ میاستنی‌ گراویس‌؛ عفونت‌های‌ قارچی‌ منتشر؛ التهاب‌ مری‌، معده‌، یا زخم‌ معده‌ یا دوازدهه‌؛ بیماری‌ قلبی‌ یا كلیوی‌.
ـ هنگام‌ مصرف‌ متیل‌پردنیزولون‌ توصیه‌ می‌شود:
۱. مرتب‌ به‌ پزشكتان‌ مراجعه‌ كنید تا بهبودتان‌ را زیر نظر داشته‌ باشد. ممكن‌ است‌ لازم‌ باشد پیش‌ از مصرف‌ طولانی‌مدت‌ متیل‌پردنیزولون‌ و نیز در طول‌ درمان‌ به‌ صورت‌ دوره‌ای‌ چشمهایتان‌ توسط‌ یك‌ چشم‌پزشك‌ معاینه‌ شود.
۲. برای‌ جلوگیری‌ از مشكلات‌ گوارشی‌ متیل‌پردنیزولون‌ را با غذا بخورید.
۳. در مورد تغییراتی‌ كه‌ باید در برنامه‌ غذایی‌ خود دهید با پزشكتان‌ مشورت‌ كنید. برخی‌ از این‌ تغییرات‌ عبارتند از محدودیت‌ سدیم‌ یا كالری‌، یا افزایش‌ دریافت‌ پتاسیم‌. مقادیر اضافی‌ پروتئین‌ نیز ممكن‌ است‌ موردنیاز باشد. اگر برای‌ برنامه‌ریزی‌ تغذیه‌ای‌ خود به‌ كمك‌ بیشتری‌ نیاز دارید از پزشكتان‌ بخواهید شما را به‌ یك‌ متخصص‌ تغذیه‌ معرفی‌ كند.
۴. اگر قرار است‌ این‌ دارو را به‌ مدتی‌ طولانی‌ مصرف‌ كنید، با پزشكتان‌ در مورد راهكارهایی‌ برای‌ جلوگیری‌ از پوكی‌ استخوان‌ (مثل‌ مصرف‌ كلسیم‌ و ویتامین D یا یك‌ برنامه‌ ورزشی‌ مرتب‌) مشورت‌ كنید.
۵. اگر با كاهش‌ مقدار یا قطع‌ دارویتان‌، علایم‌ قبلی‌ عود كردند یا بدتر شدند با پزشكتان‌ تماس‌ بگیرید.
۶. پیش‌ از هر نوع‌ عمل‌ جراحی‌، كارهای‌ دندانپزشكی‌، یا واكسیناسیون‌، دیگر پزشكتان‌ را از اینكه‌ متیل‌پردنیزولون‌ مصرف‌ می‌كنید، مطلع‌ سازید.
۷. از تماس‌ با افرادی‌ كه‌ دچار آبله‌مرغان‌ یا سرخك‌ هستند یا به‌ تازگی‌ واكسن‌ خوراكی‌ فلج‌ اطفال‌ خورده‌اند اجتناب‌ كنید. در صورت‌ هرگونه‌ شك‌ به‌ تماس‌ با این‌ افراد با پزشكتان‌ تماس‌ بگیرید.
۸. یك‌ برگه‌ شناسایی‌ پزشكی‌ همراه‌ داشته‌ باشید كه‌ نشان‌ دهد متیل‌پردنیزولون‌ مصرف‌ می‌كنید.
۹. متیل‌پردنیزولون‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌، و دور از گرما، نور مستقیم‌، یا حرارت‌ مرطوب‌ نگهداری‌ كنید (در این‌ شرایط‌ متیل‌پردنیزولون‌ فاسد می‌شود).
۱۰. متیل‌پردنیزولون‌ تاریخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ در توالت‌ دور بریزید.
ـ تذکر:
۱. هنگام‌ مصرف‌ متیل‌پردنیزولون‌ نباید مشوربات‌ الكلی‌ بنوشید؛ چرا كه‌ احتمال‌ تحریك‌ دستگاه‌ گوارش‌ را افزایش‌ دهد.
۲. هنگام‌ مصرف‌ متیل‌پردنیزولون‌ نباید بدون‌ هماهنگی‌ با پزشكتان‌ مصرف‌ دارو را قطع‌ كنید.


همچنین مشاهده کنید