در وصف شیراز

خوشا سپیده‌دمی باشد آنکه بینم باز		رسیده بر سر الله اکبر شیراز
بدیده بار دگر آن بهشت روی زمین		که بار ایمنی آرد نه جور قحط و نیاز
نه لایق ظلماتست بالله این اقلیم		که تختگاه سلیمان بدست و حضرت راز
هزار پیر و ولی بیش باشد اندر وی		که کعبه بر سر ایشان همی کند پرواز
به ذکر و فکر و عبادت به روح شیخ کبیر		به حق روزبهان و به حق پنج نماز
که گوش دار تو این شهر نیکمردان را		ز دست ظالم بد دین و کافر غماز
به حق کعبه و آن کس که کرد کعبه بنا		که دار مردم شیراز در تجمل و ناز
هر آن کسی که کند قصد قبةالاسلام		بریده باد سرش همچو زر و نقره به گاز
که سعدی از حق شیراز روز و شب می‌گفت		که شهرها همه بازند و شهر ما شهباز