نیروی کار اسب

على‌رغم اينکه از نيروى کارى اسب بهره زيادى حاصل شده است کار علمى برروى نيروى کارى اسب نسبتاً کم است. در نتيجه استفاده از اسب به‌عنوان يک دام کارى از قديم‌الايام تا با مرور مقررات و دستورالعمل‌هاى عملى زياد در رابطه با پرورش استفاده و تغذيه اسب مطرح گرديده است. اما تمامى اين مقررات و دستورالعمل‌هاى عملى داراى ريشه تحقيقات علمى نبوده و صرفاً در مرحله ماهيت تعريف کلى باقى‌مانده است.

I - اصول تعيين نيروى کارى اسب:

قدرت کشش نيروى کارى اسب به نسبت موجود بين سرعت حرکت، توان، مقدار کار انجام گرفته وسيله اسب در يک روز و يا در مدت بيش از يک روز، مقاومت و کار انجام گرفته با انرژى مصرف شده بستگى دارد.

قدرت کشش و يا کشيدن داراى اين مفهوم است اسبى که به درشگه‌اى بسته شده و يا به يک وسيله زراعتى بسته شده است به‌منظور برطرف کردن مقاومت حاصل از به حرکت درآوردن وسايل موردنظر بايد قدرت و نيروئى توليد کند. همچنان‌که قابليت توليد قدرت کشيدن از اسبى با اسب ديگر متفاوت است نيروى کشيدن همان اسب تحت شرايط گوناگون با همديگر نيز تفاوت خواهد داشت.

II - عوامل مؤثر بر روى نيروى کشيدن اسب:

۱. بلندى اسب (از جدوگاه تا زمين)

۲. طول اسب

۳. چگونگى رشد عضلات

۴. قدرت عضلات

۵. تنگ و يا گشاد بودن زاويه‌هاى موجود در بين استخوان‌هاى پا

۶. فعاليت خوب سيستم اعصاب و شش‌ها وست Wust اسب شناس مشهور وابستگى موجود بين وزن زنده و نيروى کشيدن عادى را با اين فرمول بيان مى‌کند:

P = ( Q / 9 ) + 11

در اين فرمول:

P = نيروى کشيدن به کيلوگرم

Q = وزن زنده به کيلوگرم

۱۱ = ضريب غيرقابل تغيير

گورياچکنى دانشمند روس نيز نيروى کشيدن اسب را يک‌نهم وزن زنده آن اعلام مى‌دارد.

P = ( Q / 9 )

در جدول زير نيروى کشيدن عادى اسب‌ها با اوزان زنده متفاوت مطابق تحقيقات دانشمندان فوق درج گرديده است. (به کيلوگرم)

جدول نيروى کشيدن عادى اسب‌ها با اوزان زنده متفاوت

	وزن زنده کيلوگرم			P = Q/۹ + ۱۱			P = Q/۹
	۳۰۰			۴۴/۳			۳۳/۳
	۳۵۰			۴۹/۸			۳۸/۹
	۴۰۰			۵۵/۴			۴۴/۵
	۴۵۰			۶۱/۰			۵۰/۰
	۵۰۰			۶۶/۵			۵۵/۵
	۵۵۰			۷۲/۱			۶۱/۱
	۵۷۵			۷۴/۸			۶۳/۸
	۶۲۵			۸۰/۴			۶۹/۴