بران - BRAN

	نام فارسى		بران
	نام انگليسى		BRAN
	گروه دارويى		ملين
	گروه شيميايى دارو		شامل پلي‌ساکاريدها (سلولوز و پکتين)، پروتئين، چربى و املاح مي‌باشد.
	مكانيسم اثر		از طريق پديده اسمز باعث جذب آب، افزايش حجم مدفوع و در نتيجه افزايش پرستالتيسم عضلات روده و کوتاه‌شدن زمان عبور مدفوع از روده بزرگ مي‌شود.
	موارد مصرف		يبوست مزمن، ديورتيکولوز روده بزرگ، شل‌کننده مدفوع در بيمارانى که حين اجابت مزاجئ نبايد به‌خود فشار بياورند (مانند افراد مبتلا به فتق) و هموروئيد ترومبوزه.
	ميزان مصرف		پودر خوراکى روزى ۳ـ۲ بار و هر بار ۲ـ۱ قاشق غذاخورى از پودر برن را همراه آب و با ديگر نوشيدني‌ها نيم ساعت قبل از غذا مصرف کنيد.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: گوارشي: احتمال بروز نفخ و سنگينى شکم (در شروع درمان به‌طور موقت) وجود دارد که به‌تدريج برطرف مي‌شود، انسداد روده و مرى (ناشى از مصرف کم مايعات). آلرژي: احتمال بروز واکنش‌هاى آلرژيک وجود دارد. احتياطات: در مصرف عادتى اين ماده به‌صورت طولاني‌مدت. تداخلات داروئي: مصرف همزمان باعث کاهش جذب بعضى از املاح مانند کلسيم، منيزيوم، مس و روي، ويتامين B12، و بعضى داروها مانند ديگوکسين و مشتقات کومارينى مي‌شود. ملاحظات پرستاري: توصيه‌ها: ـ پودر برن بايد همراه با مقادير زياد مايعات (حداقل ۸ـ۶ ليوان در روز) مصرف شود. براى طولاني‌شدن ثر دارو، آن را با غذا ميل کنيد. ـ سعى کنيد از مصرف متوالى دارو براى بيش از يک هفته (مگر با نظر پزشک) خوددارى کنيد. ـ سعى کنيد تا ۲ ساعت پس از مصرف داروها از پودر برن استفاده نکنيد.
	اجزاء ترکيب		سبوس گندم