جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

بده آن راح روان بخش که در مجلس خاص


بده آن راح روان بخش که در مجلس خاص    مایه‌ی روح فزائی بود از روی خواص
دوستان شمع شبستان و پریوش ساقی    ماه خوش نغمه نواساز و حریفان رقاص
عقل را ره نبود بر در خلوتگه عشق    عام را بار نباشد به سراپرده خاص
ای بسا در گرانمایه که آید به کنار    تا درین بحر بود مردم چشمم غواص
آخر ای فاتحه‌ی صبح به اخلاص بدم    که خلاص از شب هجران نبود بی اخلاص
وحشی از قید تو نگریزد ارش تیغ زنی    که گرفتار کمندت نکند یاد خلاص
خالص آید چو زر از روی حقیقت خواجو    گرتو در بوته عشقش بگدازی چو رصاص


همچنین مشاهده کنید