نه مرا بر سر کوی تو بجز سایه جلیس

نه مرا بر سر کوی تو بجز سایه جلیس		نه مرا در غم عشق تو بجز ناله انیس
نزد خسرو نبود هیچ شکر جز شیرین		پیش رامین نبود هیچ گل الا رخ ویس
گر نه هدهد ز سبا مژده‌ی وصل آرد باز		که رساند بسلیمان خبری از بلقیس
مهر ورزان چو جمال تو بها می‌کردند		روی چون ماه ترا مشتری آمد برجیس
پیش چین سر زلف تو نیرزد بجوی		نافه‌ی مشک ختا گر چه متاعیست نفیس
باغ دور از تو بر مدعیان فردوسست		خار و خس برگ گل و لاله بود نزد خسیس
بر سر کوی خرابات مغان خواجو را		کاسه آنگاه شود پر که تهی گردد کیس