جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا
آن نه من باشم که چون میرم به تابوتم برند
|
همچنین مشاهده کنید
- مرا با جمع رندانی که در دیرند ضم کردی
- مسلمانان، سلامت به، چو بتوانید، من گفتم
- در سر و سرای خود نگذاشتم الاالله
- امشب از پیش من شیفته دل دور مرو
- دوشم از کوی مغان دست به دست آوردند
- عالمی را دشمنی با من ز بهر روی تست
- بید بشکفت و گل به بار آمد
- دلی، که میل به دیدار دوستان دارد
- تا دلم بر رخ چون ماه تمامت باشد
- گر چه دورم، نه صبورم ز تو، ای بدر منیر
- ای ز گل سوری دهنت غنچه نمایی
- زان شکرین لب گر شبی کردم شکار بوسهای
- دلم از لعل تو یک بوسه تمنا نکند
- ز داغ و درد تو بر جان و دل نشان دارم
- سوی من شادی نیاید،تا نیایم سوی تو
- ای مکان تو از مکان بیرون
- زهی! زلف و رخت قدری و عیدی
- نه هفتهایست، نه ماهی، که رفتهای زبر ما
- ای پیکر خجسته، چه نامی؟ فدیت لک
- چون ز بغداد و لب دجله دلم یار کند