نه آسمان سبوکش میخانه‌ی تواند

نه آسمان سبوکش میخانه‌ی تواند		در حلقه‌ی تصرف پیمانه‌ی تواند
چندان که چشم کار کند در سواد خاک		مردم خراب نرگس مستانه‌ی تواند
گردنکشان شیشه و افتادگان جام		در زیر دست ساقی میخانه‌ی تواند
آن خسروان که روز بزرگی کنند خرج		چون شب شود، گدای در خانه‌ی تواند
ما خود چه ذره‌ایم، که خورشید طلعتان		با روی آتشین همه پروانه‌ی تواند
صائب بگو، که پرده شناسان روزگار		از دل تمام گوش به افسانه‌ی تواند