جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

به جان او که گرم دسترس به جان بودی


به جان او که گرم دسترس به جان بودی    کمینه پیشکش بندگانش آن بودی
بگفتمی که بها چیست خاک پایش را    اگر حیات گران مایه جاودان بودی
به بندگی قدش سرو معترف گشتی    گرش چو سوسن آزاده ده زبان بودی
به خواب نیز نمی‌بینمش چه جای وصال    چو این نبود و ندیدیم باری آن بودی
اگر دلم نشدی پایبند طره او    کی اش قرار در این تیره خاکدان بودی
به رخ چو مهر فلک بی‌نظیر آفاق است    به دل دریغ که یک ذره مهربان بودی
درآمدی ز درم کاشکی چو لمعه نور    که بر دو دیده ما حکم او روان بودی
ز پرده ناله حافظ برون کی افتادی    اگر نه همدم مرغان صبح خوان بودی


همچنین مشاهده کنید