در حسب حال خویش گوید

تو با من نسازی که از صحبت من		ملامت فزاید شما را و تاسه
تو زر خواهی و من سخن عرضه دارم		تو در فاژه افتی و من در عطاسه
نه هرجا که باشد سخن زر نباشد		که پابند زر دیده‌ام صد حماسه
نه من بوفراسم امیر قبیله		تو خود می‌شناسی به علم فراسه
کتاب و کراسه است اینجا تجمل		چه آید ترا از کتاب و کراسه
گرفتم بود گندمین نان چو پاسخ		نباشد نه خوردی خدنگ و نه کاسه