پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا
آزردن ما زمانه خو دارد
|
همچنین مشاهده کنید
- از من برمید غمگسارم
- مرد چون با خویشتن شمار کند
- چو تنها بوی گربهات مونس آید
- بر من بیچاره گشت سال و ماه و روز و شب
- چون تیغ به دست آری مردم نتوان کشت
- لشکر پیری فگند و قافله ذل
- مانده به یمگان به میان جبال
- چو رسم جهان جهان پیش بینی
- آن قوت جوانی وان صورت بهشتی
- ای مانده به کوری و تنگ حالی
- ای گشته جهان و دیده دامش را
- از اهل ملک در این خیمهی کبود که بود
- من چو نادانان بر درد جوانی ننوم
- دلیت باید پر عقل و سر ز جهل تهی
- ای خداوند این کبود خراس
- حکمتی بشنو به فضل ای مستعین
- از آن پس کاین جهان را آزمودی گر خردمندی
- فرو مایه چون سیر خورده بباشد
- این گنبد پیروزهی بیروزن گردان
- بسی رفتم پس آز اندر این پیروزه گون پشکم