جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا

سخن با او به موئی درنگیرد


سخن با او به موئی درنگیرد    وفا از هیچ روئی در نگیرد
زبانم موی شد ز آوردن عذر    چه عذر آرم که موئی درنگیرد
غلامش خواستم بودن، دلم گفت    که این دم با چنوئی درنگیرد
چه جوئی مهر کین‌جوئی که با او    حدیث مهرجوئی درنگیرد
بر آن رخ اعتمادش هست چندانک    چراغ از هیچ روئی درنگیرد
ازین رنگین سخن خاقانیا بس    که با او رنگ جوئی در نگیرد


همچنین مشاهده کنید