اکنون که نشانه‌ی ملامیم

اکنون که نشانه‌ی ملامیم		وانگشت نمای خاص و عامیم
تا کی سر نام و ننگ داریم		زیرا که نه مرد ننگ و نامیم
در شهر ندا زنیم و گوییم		معشوقه‌ی خویش را غلامیم
هم نام به باد داده هم ننگ		واندر طلب نشان و نامیم
لیکن شب و روز در خرابات		با رود وسرود و نقل و جامیم
واجب نبود نگار دیدن		زیرا که به کار ناتمامیم
دیوانه نه‌ایم حاش‌لله		با عقل و هدایت تمامیم
نیکوست وصال یار با فال		زیرا که درین چنین مقامیم
عطار وجود خود برون نه		چون دانستی که ناتمامیم