نئوپلاسم‌های CNS در دوران کودکی

نئوپلاسم‌هاى CNS شايع‌ترين تومورهاى توپر دوران کودکى هستند و از لحاظ شيوع کلى بعد از تومورهاى دستگاه خونى قرار دارند. ۲۰% تومورهاى عصبى اطفال مربوط به نخاع هستند و ۱۰% در مغز جاى دارند که از ميان تومورهاى مغزى ۶۰% در حفره خلفى و ۴۰% سوپراتنتوريال هستند.

تومورهاى مغزى

اين تومورها سبب ايجاد علائمى مى‌شوند که به‌علت ايجاد اثرات فشارى تومور، مسدود‌کردن راه‌هاى CSF يا هر دو مى‌باشند که اين دو حالت خود مى‌توانند باعث افزايش فشار داخل جمجمه (ICP) شوند. از سوى ديگر تهاجم مستقيم تومور يا تحت فشار قراردادن بافت‌هاى عصبى نيز مى‌توانند مسئول دسته‌اى از علائم باشند.

در شيرخواران و کودکان علائم افزايش ICP شامل استفراغ، سردرد، ادم پاپي، اختلال عملکرد ذهني، تغييرات شخصيتى و فلج عصب ششم مغزى مى‌باشند. علائم و نشانه‌هاى درگيرى مستقيم مغزى شامل آتاکسي، عدم هماهنگى حرکات، نيستاگموس، ضعف اندام‌ها، تشنج و انحراف سر به‌سمت ضايعه (در ضايعات مخچه‌اي) هستند.

تومورهاى نخاع

اين تومورها در اطفال شايع نيستند و مسئله مهم در رابطه با آنها تشخيص زودرس است. اين گروه شامل:

- تومورهاى مادرزادى.

- گليوم‌ها.

- تومورهاى متاستاتيک اکسترادورال

تظاهرات تومورهاى نخاعى معمولاً شامل درد در ستون فقرات، ضعف پاها يا اختلالات راه‌رفتن، تورتيکولى يا اسکوليوز، اختلال عملکرد روده يا مثانه، بى‌حسى يک يا چند اندام، تندرنس موضعي، اسپاسم عضلات پاراورتبرال مى‌باشند.

گرافى‌هاى ساده از ستون فقرات در ۶۵% موارد در کودکان مبتلا به تومورهاى نخاع غيرطبيعى هستند، EMG در افتراق اختلالات منتشر اعصاب محيطى و اختلالات عضلانى مفيد است.

MRI به‌همراه کاربرد مادهٔ حاجب پارامغناطيسى روش انتخابى تشخيصى است. درمان با بيوپسى به‌طريقهٔ جراحى شروع مى‌شود (در صورت امکان) سپس خارج‌کردن کامل تومور انجام مى‌شود.