جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا
کارسینوم قشر آدرنال
کارسينومهاى قشر آدرنال تومورهائى نادر هستند. پنجاه تا هفتاد درصد بيماران نشانههائى مرتبط با افزايش ترشح هورمونها- و بهويژه سندرم کوشينگ - دارند. کارسينومهاى مردانهکننده، زنانهکننده، و کارسينومهائى که طرفاً آلدوسترون ترشح مىکنند، مسئول ۱۵% موارد هستند. در ۱۰% ديگر موارد کارسينوم آدرنال ترشح هورمونها تنها با بررسىهاى بيوشيميائى مشخص مىشود. تودهٔ قابل لمس شکمى يافتهاى شايع است. قطر متوسط کارسينوم آدرنال ۱۲ سانتىمتر است. | ||
کارسينوم قشر آدرنال با بافتهاى اطراف تهاجم مىکند، و حدود نيمى از بيماران در زمان تشخيص متاستاز (ريه، کبد، و جاهاى ديگر) دارند. | ||
درمان با برداشتن راديکال تومور است. بقاى ميانهٔ بيماران ۱۵ ماه است، و ميزان بقاى ۵ سالهٔ آمارى پس از عمل ۴۰-۳۰% است. بيماران بالاى ۴۰ سال و داراى متاستاز پيشآگهى بدى دارند. | ||
ميتوتان ترشح هورمون را کنترل مىکند و براى تسکين مفيد است. شيمىدرمانى با استفاده از ميتوتان يا دوکسوروبيسين تقريباً در ۲۰% موارد باعث پسرفت تومور مىشود ولى ميزان بقاء را افزايش نمىدهد. اگر تومور عود کند، تکرار جراحى انديکاسيون دارد، زيرا بعضى بيماران مىتوانند بقاء طولانى داشته باشند. | ||
همچنین مشاهده کنید