هموروئید خارجی ترومبوزه

اين ضايعهٔ شايع، هموروئيد واقعى نيست، بلکه ترومبوز سياهرگ‌هاى هموروئيدى خارجى زيرپوستى مجراى مقعدى است. اصطلاحى مناسب‌تر براى اين ضايعه، هماتوم اطراف مقعدى است. اين حالت با برجستگى دردناک، سخت و مايل به آبى در زير پوست يا آنودرم مشخص مى‌شود که اندازهٔ آن بين چند ميلى‌متر تا چند سانتى‌متر متغير است. اگرچه پارگى ممکن است تمام عرض ديوارهٔ رگ را درگير کند، معمولاً کامل نيست، به‌ نحوى‌که يک لايهٔ نازک ادوانتيس روى لخته باقى مى‌ماند. ترومبوز هموروئيد خارجى عموماً به‌دنبال افزايش ناگهانى فشار وريدى (مثلاً پس از برداشتن وزنهٔ سنگين، سرفه، عطسه، زورزدن براى مدفوع، يا زايمان) رخ مى‌دهد. اين ضايعه بيشتر در افراد جوانى رخ مى‌دهد که از جهات ديگر سالم هستند و لزوماً ارتباطى با بيمارى هموروئيدى داخلى ندارد.

اگر بيمار ظرف ۴۸ ساعت اول معاينه شود، ممکن است سير تسريع شود و تسکين فوري، يا با تخليهٔ ترومبوس و يا با درآوردن کامل ضايعه ( 'هموروئيدکتومى خارجي' ) تحت بى‌حسى موضعى حاصل شود. پس از آنکه لخته شروع به ارگانيزه‌شدن کند، نمى‌توان آن را تخليه کرد، و در اين حالت بايد اقدامات محافظه‌کارانه انجام داد. هيج تلاشى براى جاانداختن يک هموروئيد خارجى ترومبوزه نبايد انجام شود، چرا که موقعيت اصلى آن خارجى است.