رشد میوه

رشد يک اندام که شامل حال ميوه‌ها نيز مى‌گردد به‌وسيله يک منحنى استاندارد سيگموئيد (S مانند) مشخص مى‌گردد. ولى تعدادى از ميوه‌ها مانند ميوه‌هاى شفت (Drupes)، (ميوه‌هاى آبدار هسته‌دار) به‌وسيله دو منحنى سيگموئيد مشخص مى‌شوند. معمولاً منحنى اول رشد دانه و منحنى دوم رشد پريکارپ را مشخص مى‌کند.

رشد تخمدان به‌وسيله گرده‌افشانى شروع مى‌شوند. عدم گرده‌افشانى باعث تشکيل يک لايهٔ ريزش گل و افتادن آن مى‌شود که احتمالاً اين امر به‌علت کاهش توليد هورمون‌هاى رشد مى‌باشد. گرده‌‌افشانى سبب توليد مقادير کافى از هورمون‌هاى رشد جهت رشد اوليهٔ ميوه مى‌شود. هورمون‌هاى ناشى از گرده‌افشانى موقتى هستند و به‌ظاهر، جيبرلين توليد شده در درون گرده به‌سرعت تخليه مى‌شود.

دومين مرحله رشد سريع ميوه، پس از تأمين به‌وسيله منابع جديد هورمون، توسط ميوه اتفاق مى‌افتد. نيچ سه مرحله مشخص را در رشد ميوه بيان کرده است:

۱. قبل از گرده‌افشانى (Preanthesis): رشد اوليه تخمدان به‌وسيله تقسيم سلولى انجام مى‌شود.

۲. گرده‌افشانى (ANthesis): گرده‌افشانى و بارورى تخمک، رشد تخمدان را تحريک مى‌کند گل‌هاى غيربارور مى‌افتند و يا عقيم مى‌شوند.

۳. بعد از بارورى (Postfertilization): در اين مرحله اندازه ميوه افزايش مى‌يابد که اين امر ابتدا به‌وسيله افزايش اندازهٔ سلول صورت مى‌گيرد. هورمون‌هاى عمده رشد ميوه اکسين‌ها و جيبرلين‌ها هستند. گرده ذرت منبعى غنى از هر دو هورمون مى‌باشد. مواد ترشحى از گرده مى‌تواند به‌طور موقت رشد ميوه را تحريک کند ولى معمولاً هم‌زمان با تشکيل دانه، منبع جديدى از هورمون‌ها جهت تداوم رشد الزامى است. رشد ميوه فشار زيادى را به عناصر معدنى گياه تحميل مى‌نمايد به‌طورى که اين امر منجر به حرکت و انتقال عناصر معدنى از محل‌هاى رشد رويشى به ميوه و دانه مى‌گردد. در مدت کمى بعد از توليد گل‌هاى نر درصد ازت، فسفر و پتاسيم در ساقه و برگ‌هاى ذرت افزايش يافته و سپس با تشکيل سريع دانه و انتقال عناصر اين قسمت‌ها به ميوه‌ها مقدار آنها کاهش مى‌يابد. محور گل‌آذين (چوب بلال) نيز منبعى از عناصر معدنى براى تشکيل دانه مى‌باشد.