احتیاجات غذائی طیور در سنین مختلف

معمولاً بين غذائى که يک مرغ به‌طور آزاد مى‌خورد (Allowance) و احتياجات واقعى او (Requirment) تفاوت وجود دارد. بدين معنى که احتياجات واقعى غذائى عبارت است از حداقل غذائى که بتواند سبب نگاهدارى وزن زنده شود و رشد و توليد را در حد مطلوب تأمين کند و از به‌وجود آمدن نشانى‌هاى کمبود غذائى جلوگيرى نمايد. تغذيه آزاد عبارت است از مقدار غذائى که توسط طيور يا دام به‌طور آزاد خورده مى‌شود بين اين دو اغلب اختلاف وجود دارد به‌طور مثال طبق آزمايشى که در قسمت تحقيقات مرغدارى مؤسسه امين‌آباد وابسته به دانشکده دامپزشکى تهران برروى نژاد لکهورن توسط نگارنده انجام گرفت اين نژاد مى‌تواند روزانه به‌طور آزاد تا ۱۷۷ گرم غذا بخورد در حالى‌که طبق آزمايشاتى که در آمريکا و ساير کشورهاى ديگر انجام شده است يک مرغ لکهورن خوب براى ابقاء بدن و توليد مناسب روزانه فقط به ۱۱۰-۱۰۰ گرم غذا احتياج دارد.

اين مثال فرق زياد بين مقدار غذائى که به‌طور آزاد توسط يک مرغ خورده مى‌شود و احتياجات واقعى او را نشان مى‌دهد. از نظر اقتصادى امروزه فقط احتياجات واقعى را در مورد غذا در نظر مى‌گيرند.

احتياجات واقعى نيز هميشه ثابت نيست بکله تابع عوامل مختلف از جمله شرايط مختلفى است شرايط محيطى اثر برروى برخى از احتياجات غذائى دام دارد مثلاً طيور در زمستان به مقدار بيشترى مواد انرژى‌زا و در تابستان به مقدار بيشترى پروتئين احتياج دارد و يا دامى که به آسانى مى‌تواند از اشعه خورشيد استفاده کند احتياج به مقدار کمترى ويتامين دارد تا دام‌هائى که از اشعه خورشيد محروم هستند.

از اين‌رو مسئله احتياجات غذائى بايستى هم از نظر حفظ سلامتى دام و هم از نظر اقتصادى مورد توجه و بحث قرار گيرد.

در اينجا دو مسئله پيش مى‌آيد، مى‌دانيم در جيره غذائى طيور بايستى مقدار کافى پروتئين و چربى و املاح و ويتامين وجود داشته باشد. اگر مقدار زيادى از اين مواد به‌خصوص مواد پروتئينى و ويتامينى به فرمول اضافه شود مسلم است اثر تغذيه بهتر و حتى تا حدودى توليد اضافه مى‌گردد ولى اين امر از نظر اقتصادى مقرون به صرفه و صلاح نيست.

از طرف ديگر کم کردن اين مواد در فرمول غذائى طيور اگرچه ممکن است ظاهراً سبب ارزان تمام شدن جيره غذائى گردد ولى از نظر حفظ سلامت دام و همچنين جنبه اقتصادى صحيح نيست. مثلاً اگر ويتامين فرمول را کم کنيم اين امر سبب مى‌شود که طيور از پروتئين حاوى مواد غذائى کمتر استفاده کنند. همين امر در مورد املاح نيز صادق است.

از اين‌رو از نظر علمى تهيه فرمول غذائى براى طيور بايد بر اصل احتياجات واقعى آنها استوار باشد.

موضوع تعيين احتياجات واقعى طيور در سنين مختلف از ساليان دراز مورد مطالعه دانشمندان در تمام کشورها به‌خصوص در آمريکا قرار گرفته است و آزمايشات و تحقيقات زيادى در اين مورد شده است و براى هر کشور احتياجات واقعى غذا را براى طيور در جدول مربوطه تعييين کرده‌اند.

بدين ترتيب هر متخصص مرغدارى با کمال سهولت با رجوع به اين جداول مى‌تواند فرمول غذائى صحيح براى طيور خود تهيه نمايد. احتياجات طيور بسته به سن و چگونگى توليد فرق مى‌کند.