گسترش عفونت از طریق سیستم لنفاتیک

عفونت‌هاى نکروزان

عفونت‌هاى نکروزان تمايل دارند از طريق مسيرهاى آناتوميک گسترش پيدا کنند.

آبسه‌ها

در صورت عدم تخليه فوري، آبسه‌ها بزرگ شده، بافت بيشترى تخريب مى‌گردد. ممکن است مرزهاى طبيعى درهم شکسته شوند، مثلاً فيستول روده به پوست ايجاد شده يا آبسه به ديوارهٔ عروق خونى نفوذ پيدا کند. لکوسيت‌ها با ترشح آنزيم‌هاى ليزوزومى در حين فاگوسيتوز، در نکروز نقش دارند.

فلگمون و عفونت‌ سطحى

فلگمون حاوى چرک کمى ولى ادم فراوان مى‌باشد، از هر دو راه ذکر شده، يعنى عبور از سطوح چربى و ايجاد نکروز پيشرونده، گسترش مى‌يابد.

گسترش عفونت از طريق سيستم لنفاتيک

عفونت‌هاى استرپتوکوکى و گاهى استافيلوکوکى مى‌توانند از طريق لنفاتيک‌ها گسترش يابند. لنفانژيت رگه‌هاى قرمزى در پوست ايجاد کرده، در طول رگ‌هاى لنفى اصلى به سمت پروگزيمال ادامه پيدا مى‌کند.

گسترش عفونت از راه خون

در حال حاضر آمپيم و اندوکارديت ناشى از داروهاى آلوده‌اى که به‌صورت داخل وريدى تزريق مى‌شوند، شيوع پيدا کرده‌اند و نمونه‌هاى بارزى از گسترش هماتوژن عفونت مى‌باشند.